இரத்த சர்க்கரை என்றும் அறியப்படும் இரத்த க்ளுக்கோஸ், இரத்தத்தில் உள்ள க்ளுக்கோஸின் (ஒரு வகை சர்க்கரை) அளவை குறிக்கும். உடலின் அணுக்களுக்கான ஆற்றலின் முக்கிய மூலாதாரமாக அமைவது க்ளுக்கோஸ், மேலும் இரத்த ஓட்டத்தின் வழியே உடலின் திசுக்களுக்கும், உறுப்புகளுக்கும் தேவையான ஆற்றலை கொண்டு செல்வது.  

நம் உடல் இரத்த க்ளுக்கோஸ் அளவை கணையத்தில் உருவாகும் ஹார்மோன்களான இன்சுலின் மற்றும் க்ளுக்கோகானின் செயல்பாட்டின் மூலம் முறைப்படுத்துகிறது. உயிரணுக்கள் க்ளுக்கோஸ் எடுக்கும் அளவை மேம்படுத்தியும், கல்லீரலில் க்ளுக்கோஸை க்ளைகோஜனாக (தேக்கிய க்ளுக்கோஸின் ஒரு வடிவம்) மாற்றியும் ரத்த க்ளுக்கோஸ் அளவை குறைக்க, இன்சுலின் உதவுகிறது. மறுபுறம், கல்லீரலில் க்ளைக்கோஜனை முறித்தும் தேக்கிய கொழுப்புகளை க்ளுக்கோஸாக மாற்றியும் இரத்த க்ளுக்கோஸ் அளவை உயர்த்த க்ளுக்கோகான் உதவுகிறது.  

இயல்பான ரத்த க்ளுக்கோஸ் அளவு என்பது, ஆரோக்கியமான ஒருவருக்கு பொதுவாக 70 -100 மிகி/டெ.லி (மில்லிகிராம் பெர் டெஸிலிட்டர்) உணவருந்துவதற்கு முன்பாகவும், 149 மிகி/டெ.லி வரையான அளவு உணவருந்தியதற்கு பின்பாகவும் இருத்தல் வேண்டும். ஆனால், நீரிழிவு நோய் உள்ளவர்களுக்கு இரத்த க்ளுக்கோஸ் அளவு குறைந்தோ அதிகரித்து அமையலாம். உயர் இரத்த க்ளுக்கோஸ் அளவு (ஹைப்பர் க்ளைசீமியா) நீரிழிவு நோய் உள்ளவர்கள், நீரிழிவுக்கு முந்தைய நிலையான முன் நீரிழிவு நோய் இருப்பவர்கள் இடையிலும், சில நேரங்களில் நிரிழிவு நோய் இல்லாதவர்களிடமும் காணப்படலாம். இவர்களிடையே உயர் தாகம், அயர்ச்சி மற்றும் அதிகளவு சிறுநீர் போதல் ஆகிய அறிகுறிகள் காணப்படும்.  குறைவான இரத்த க்ளுக்கோஸ் அளவு (ஹைப்பர் க்ளைசீமியா) இன்சுலின் அல்லது குறிப்பிட்ட நிரிழிவு நோய் மருந்துகளை எடுத்துக்கொள்ளும் நீரிழிவு நோயாளர்களிடம் காணப்படலாம். இவர்களிடம் நடுக்கம், வேர்த்தல் மற்றும் குழப்ப நிலை ஆகிய அறிகுறிகள் காணப்படும். 

இதில் முக்கியமாக கவனிக்க வேண்டியது, உணவுக்கட்டுப்படு, உடற்பயிற்சி, மன அழுத்தம், மருந்துகள் உட்கொள்வது மற்றும் நோய்கள் இருப்பது இரத்த க்ளுக்கோஸ் அளவை பாதிக்கும் என்பதாகும். எனவே இரத்த க்ளுக்கோஸ் அளவை கண்காணிப்பதும், கட்டுக்குள் வைத்திருப்பதும், நீரிழிவு நோய், முன் நீரிழிவு நோய் மற்றும் க்ளுக்கோஸ் வளர்ச்சிதைமாற்றத்தை பாதிக்கும் பிற நிலைமைகளை நிர்வகிப்பதில் முக்கிய பங்காகும்.